گردو یکی از مغذی‌ترین و پرطرفدارترین خشکبارها در جهان است که انواع مختلفی دارد. این تقسیم‌بندی عمدتاً بر اساس منشأ جغرافیایی، ویژگی‌های ظاهری و نوع درخت صورت می‌گیرد.
انواع گردو بر اساس منشأ:
- گردوهای ایرانی : این گونه که به گردوی انگلیسی یا ایرانی نیز معروف است، بومی ایران و آسیای مرکزی است.
- ویژگی‌ها: معمولاً طعمی قوی‌تر، چرب‌تر و لذیذتر دارند. پوست آن‌ها ممکن است کمی ضخیم‌تر باشد، اما انواع پوست کاغذی نیز در ایران وجود دارد.
- انواع معروف ایرانی:
- گردوی تویسرکان: یکی از معروف‌ترین و مرغوب‌ترین گردوهای ایران است که به درشتی، چربی و طعم عالی شهرت دارد.
- گردوی کاغذی: به دلیل نازک بودن پوست و جدا شدن آسان مغز از پوسته چوبی، بسیار محبوب است.
- گردوی سوزنی: پوست سختی دارد و شکستن آن دشوار است، اما مغز آن اغلب بسیار چرب و خوش‌طعم است.
- گردوی خوشه‌ای: این گردوها به صورت خوشه‌ای روی شاخه رشد می‌کنند و هر خوشه شامل چندین گردو است.
- گردوهای خارجی: این گردوها اغلب به صورت پیوندی کشت می‌شوند و ویژگی‌های خاصی برای مناطق مختلف آب و هوایی دارند.
- ویژگی‌ها: معمولاً اندازه بزرگ‌تر و یکنواخت‌تری دارند، پوست آن‌ها اغلب نازک‌تر و به راحتی شکسته می‌شود (پوست کاغذی) و رنگ مغز آن‌ها روشن‌تر است. طعم آن‌ها ممکن است کمی ملایم‌تر از گردوهای ایرانی باشد.
- انواع معروف خارجی:
- گردوی چندلر : یکی از پرکشت‌ترین ارقام تجاری جهان است که به دلیل باردهی بالا و کیفیت مغز روشن، بسیار محبوب است.
- گردوی فرنور : مناسب مناطق سردسیری است و مقاومت خوبی در برابر سرمای دیررس بهاره دارد.
- گردوی پکان : این گردو از نظر گیاه‌شناسی با گردوی معمولی متفاوت است اما در خانواده گردوییان قرار دارد. پوسته نازک و کشیده و مغز شیرین‌تری دارد.
- گردوی تو سرخ : نوعی گردو با مغز قرمز رنگ است که ظاهری جذاب و طعمی متفاوت دارد.